U utakmici 20. kola Superlige Srbije Crvena zvezda je na stadionu Rajko Mitić rutinski savladala Mladost iz Lučana sa ubjedljivih 4:0. Međutim, sportski rezultat ostao je u drugom planu zbog sramotnih i uznemirujućih poteza domaćih navijača.
Tokom susreta, s tribina su istaknuti transparenti kojima se otvoreno veličaju osobe odgovorne za teške zločine počinjene tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu, posebno za vrijeme opsade Sarajeva. Takve poruke, koje glorificiraju ratne zločince, predstavljaju još jedan dokaz duboko ukorijenjenog ekstremizma dijela navijačke scene.
Na spornom transparentu posebno su istaknuta imena trojice pripadnika četničkih formacija, uz poruku:
„Nad Sarajevom živa vatra seva, slava srpskim četnicima“, nakon čega su navedena imena Slavka Aleksića, Vasilija Vidovića i Branislava Gavrilovića Brneta.
Riječ je o osobama čija su imena ostala upisana u ratnu historiju po brutalnosti i zločinima nad civilima.
Slavko Aleksić javnosti je poznat kao jedna od najkontroverznijih ličnosti iz perioda opsade Sarajeva. Tokom rata komandovao je jedinicama koje su djelovale na linijama oko grada, a brojna svjedočenja i izvještaji dovode ih u vezu s napadima na civile i širenjem straha među stanovništvom. Iako je njegovo ime često spominjano u kontekstu teških kršenja ratnog prava, nikada nije pravosnažno osuđen. Preminuo je prije nekoliko dana u Trebinju.
Vasilije Vidović bio je pripadnik, a kasnije i vojvoda četničkih formacija tokom agresije na BiH. Njegovo ime veže se za niz zločina nad civilnim stanovništvom na području općine Ilijaš, uključujući mjesta Bioča, Kadrići, Luka i naročito Lješevo, gdje je 5. juna 1992. godine ubijeno 22 civila. Iako se nalazio na takozvanoj A listi ratnih zločinaca koju je Haški tribunal dostavio domaćim institucijama, nikada nije izveden pred sud. Preminuo je u septembru ove godine.
Branislav Gavrilović, poznat pod nadimkom Brne, bio je komandant formacije „Brnetovi četnici“, koja je djelovala u sastavu Prve igmanske pješadijske brigade. Teretio se za ratne zločine počinjene na području Igmana, gdje je tokom ljeta 1993. godine, na lokalitetu Golo brdo, učestvovao u zlostavljanju zarobljenih pripadnika Armije Republike Bosne i Hercegovine, uključujući i osobe srpske i hrvatske nacionalnosti. Umro je ove godine u Beogradu.
Poruke kojima se ovakve ličnosti danas slave i veličaju predstavljaju težak udarac za žrtve i još jedan pokušaj relativizacije zločina koji su ostavili trajne posljedice na Bosnu i Hercegovinu.
(Vijesti.ba)