U svijetu muzike, gdje su tradicionalni instrumenti često označeni rodnim stereotipima, rijetki su oni koji imaju hrabrost i talenat da usude preći te okvire.
Amela Frljuckić, magistrica harmonike i politologije, umjetnica i naučnica, upravo to i čini.
Njena priča nije samo o muzici ili obrazovanju. To je priča o disciplini, strasti, intelektu i istovremenoj posvećenosti rušenju predrasuda, od malih sala muzičkih akademija do međunarodnih scena i naučnih simpozija.
Trenutno su dani ove vanvremenske umjetnice i naučnice isprepleteni između naučnog rada na doktorskoj disertaciji na Univerzitetu u Sarajevu, savjetničkih zadataka u Muzičkom centru Crne Gore i, naravno, muzike.
Iako nema svakodnevne časove harmonike kao profesorica, muzika i dalje ostaje njen pokretač i odmor, najčešće kroz klavirske interpretacije jugoslovenskog popa i rocka koje rado izvodi za porodicu.
Ljeto, iako tradicionalno rezervirano za odmor, za Amelu znači intenzivan period istraživanja, uz balansiranje između naučnih tekstova i nota. Srećom, godišnji odmor na prelijepim crnogorskim obalama pruža joj prijeko potreban predah i inspiraciju za nove projekte.
Spoj naizgled različitih disciplina – harmonika i politologija
Spoj harmonike i politologije, kako kaže, dogodio se spontano. Tokom master studija, Amelina mentorica, prof. dr Sarina Bakić, predložila joj je da istraži veze između muzike i politike. To je bio trenutak u kojem je, kako kaže, shvatila da su to dva dijela iste slagalice.
“Muzika nije samo umjetnost, ona je i sredstvo izražavanja moći, protesta, identiteta i promjene. Ta interdisciplinarnost mi je dala potpuno novu dimenziju u shvatanju i jednog i drugog svijeta”, ističe Frljučkić.
Cijeli intervju pročitajte na portalu Žene.ba